Waar zijn de genderneutrale shirts?!

Anita (onze nieuwe columnist, jeuh!) ging kleding kopen voor haar kroost. Maar voor het neutrale-shirts-met-lange-mouwen-rek werd ze acuut chagrijnig.

Anita (onze nieuwe columnist, jeuh!) ging kleding kopen voor haar kroost. Maar voor het neutrale-shirts-met-lange-mouwen-rek werd ze acuut chagrijnig.

Dus ik ga op z’n Marie Kondo’s (dat is die Japanse opruim-goeroe, Google maar) door de kledingkast van mijn grote kind, en wat overblijft is een zeer, zeer bescheiden stapeltje superleuke kleren in maat 122/128. Te weinig eigenlijk, want na een paar dagen zieke ouders (er wordt bij griep weinig gewassen in dit huishouden) ligt er nog maar één shirt in zijn la, en twee korte broeken. Daar moet het één en ander bij. En wel onmiddellijk.

Vol goede moed fiets ik naar mijn favoriete kinderkledingdealer. Ik vind een fijne zachte joggingbroek, een lekker sweatvest, een mooi geel shirt met een vrolijke print en ik denk: laat ik er een paar neutrale shirts met lange mouwen bij kopen. Die kan hij onder zijn leuke zomershirts dragen en dan is hij in de herfst in elk geval goed gekleed.

Kan het nou alsjeblieft eens afgelopen zijn met dat eeuwige zoete gekweel rondom meisjeskinderen en dat botte stoer doen over jongenskinderen?

Voor het neutrale-shirts-met-lange-mouwen-rek word ik acuut chagrijnig. Kijk, ik snap ze heus wel: Als je kinderkleding verkoopt, dan bedien je één markt. Als je meisjes- én jongenskleding verkoopt, dan is die markt ineens twee keer zo groot. Dus een rek met effen shirts waar girls op staat en een rek met effen shirts waar boys op staat is best slim bedacht als je meer shirts wilt verkopen.

Het slaat natuurlijk nergens op. Ik bedoel, jongens en meisjes van zes, ik zie het op het schoolplein, in de sporthal en in het zwembad, hebben precies dezelfde lijfjes. Sommige zijn mager, sommige zijn steviger, sommige hebben lange benen, sommige juist lange rompen. Van de achterkant zie je niet welk kind een piemeltje heeft. Het zijn… Kinderen.

Maar waar ik dus écht van uit mijn humeur raak, is de manier waarop de aparte jongens- en meisjesshirts aan de man (m/v) gebracht worden. De jongensshirts zijn comfy, de meisjesshirts pretty. Ze hadden ook nog cool longsleeves voor de jongens en lovely stretch voor de meisjes. En dan vraag ik me dus af welke toekomstvisie de kledingtoko voor mijn kinderen heeft. Is het de bedoeling dat mijn zoon opgroeit tot een coole, stoere vent in comfortabele kleding? Tja… Mijn zoon is het gevoelige, bedachtzame, wetenschappelijke type. Ik mag hopen dat ook die recht hebben op comfortabele kleding. En is het de bedoeling dat mijn pleegdochter een mooie, lieflijke jongedame wordt? HAHAHA!! Yeah, right!

IMG_1210aMaar serieus. Mensen. Kunnen we nou alsjeblieft een keer ophouden met het opdringen van de bekende genderstereotypen aan (zeer) jonge kinderen? Kan het nou alsjeblieft eens afgelopen zijn met dat eeuwige zoete gekweel rondom meisjeskinderen en dat botte stoer doen over jongenskinderen? Is er ooit iemand bankdirecteur geworden omdat ze pretty was? Is het relevant hoe lovely iemand op een brandweerwagen zit? Wil je van je hartchirurg dat ze lief kan glimlachen, of laat je je hart liever opensnijden door een kundige en stressbestendige arts? En je dierenpensionhouder, moet die per se cool zijn, of heb je hem liever warm en meelevend?

Is het de bedoeling dat mijn pleegdochter een mooie, lieflijke jongedame wordt? HAHAHA!! Yeah, right!

Stop nou toch eens met dat denigrerende getrut over het uiterlijk van meisjes! Laat meisjes gewoon kinderen zijn die rennen, klimmen, leren, lachen, huilen, vallen, opstaan en zichzelf overstijgen. En alsjeblieft, geef jongens de ruimte om gevoelig te zijn, om verdriet te hebben, om roze te dragen als ze daar zin in hebben, om te dansen, te kleuren, hun nagels te lakken. Als het de bedoeling is dat jongens en meisjes dezelfde kansen krijgen in het leven (en me dunkt dat dat de bedoeling is), druk ze dan niet van kleins af aan in een malletje lief of een malletje stoer. Kinderen zijn flexibel, ze vormen zich naar wat er van ze verwacht wordt. Dus geef ze de ruimte om alles te zijn wat ze maar kunnen verzinnen. Willen we gelijke kansen voor onze meisjes en jongens? Ga toch een eind heen met die meisjes- en jongenskleren en laat kinderen gewoon kinderen zijn. Allemaal!

 

Meer lezen over dit onderwerp:

Standaard afbeelding
Anita Borst
Anita Borst is moeder van een zoon van 6 en een pleegdochter van 3. Als Buurvrouw Anita blogt ze over het leven zoals zich dat aan haar voordoet. Daarnaast schrijft ze columns en opiniestukken voor diverse online en offline media, en ze kan erg goed haken. Vroeger was ze psychiatrisch verpleegkundige, later wordt ze misschien wel brandweerman. Of toch maar journalist. Daar is ze tenslotte ooit voor opgeleid.
Artikelen: 15

11 reacties

  1. Vind ik leuk! Pas nu ik ook een dochter heb merk ik hoe erg het eigenlijk is. Ik begin een pesthekel te krijgen aan roze, terwijl ik het eigenlijk best een leuke kleur vind (afgewisseld met alle andere kleuren van de regenboog).

  2. Je kunt ook een link naar ‘Let clothes be clothes’ opnemen: http://letclothesbeclothes.uk
    Als moeder van jongens denk ik vaak: ze zijn helemaal geen boeven, of militairen of zo. Waarom moeten ze dan zo gekleed? Maar voor meisjes is er echt bijna niets meer over, behalve roze. Zelfs geen geel of groen of rood…

    • Nou, dat moet ik toch even tegenspreken. Ik heb een kast vol + nog meerdere maten op voorraad voor mijn dochter, waar op een enkel (doorgaans gekregen) kledingstuk na GEEN roze bijzit. Daarnaast ook niks met hysterische meisjes teksten op de shirts.

      Wb jongens kleding ben ik het wel eens. Allemaal donkere saaie kleding waar geen vrolijkheidje toegelaten wordt

  3. Jaa! Wat nog irritanter is? De ‘meisjesshirts’ zijn van een dunnere kwaliteit dan de ‘jongensshirts’ én ze zijn verdorie nog duurder ook!

    • En dat vind ik inderdaad het meest irritant: dat die meisjeskleren zo dun en koud zijn en jongens comfortabel warme kleren mogen dragen. Bah!

  4. Dat hele gendergebeuren doen wij hier niet aan, maar ik koop in overleg met mijn zoon in op zijn behoefte ipv geslacht; we zijn tenslotte mensen en niet ons geslacht en het leven is ook niet een grote fotoshoot. Vos vindt het heerlijk om comfortabele kleding te dragen van prettige stoffen en hij kiest altijd zelf uit hoe het eruit moet zien. Zo droeg hij als pasgeborene veel leggings, ook die van de ‘meisjes’afdeling, want een legging is een legging en ook nu (5maanden) verkiest hij lekker zittende stofjes boven ‘stoere’ blousjes en slimfit spijkerbroeken. En zijn regenlaarzen? Rood met witte stippen van de meisjesafdeling. Waarom niet?!

    Ik denk niet dat we de nadruk hoeven te leggen op ‘genderneutraal’ daarmee gaat het namelijk nog steeds over het geslacht en niet over de kleding. De genderneutrale kleding zijn meestal basics, dus misschien dat we basics gewoon zonder j/m eraan te plakken?

  5. Ja! en dat je eerst moet kiezen of je de ‘jongens’ of ‘meisjes’ afdeling wilt hebben, zet het toch gewoon allemaal bij elkaar, ik wil alles direct zien! Speelgoed, kleding, boeken… Je kunt toch heus wel kiezen als ouder wat je leuk vind zonder dat je er geslachtsdelen van je koter bij hoeft te betrekken. Ik snap dat echt echt écht niet. Ook de https://www.pinterest.com/socimages/pointlessly-gendered-products/ zouden om te lachen zijn als je er niet om zou moeten huilen.

    • Of dat je een cadeautje koopt in een kinder(speelgoed/kleding)winkel, en dat ze bij de kassa vragen: is het voor een jongetje of voor een meisje?!

  6. Dankjewel voor dit geweldige artikel! Genderneutraliteit wordt namelijk de focus in mijn nieuwe zaak. Binnen enkele maanden open ik een conceptstore met nieuwe en tweedehands kinderkleding, speelgoed en meubels. Dit lezen is een hart onder de riem voor alle mensen die dat ‘roze-blauwe’ meer dan beu zijn!

  7. Jemig waar maak je je druk om… koop jij lekker een meisjes shirt voor je zoon of andersom.. pff als we ons hierover al druk moeten maken..

Geef een reactie

slot pro jepang